Στην εκθεσιακή ενότητα παρουσιάζεται το ακριβές πρόπλασμα του Δεινοθηρίου της Λέσβου σε φυσικές διαστάσεις με ηχητικά εφέ και κίνηση καθώς και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούσε.

Η γνωριμία με το Δεινοθήριο της Λέσβου αποτελεί μια μοναδική εμπειρία, δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες για ένα μοναδικό ταξίδι στο χρόνο και στα οικοσυστήματα της Αιγηίδας, της ενιαίας ξηράς που υπήρχε πριν από εκατομμύρια χρόνια στην περιοχή του Αιγαίου.

To πρόπλασμα του Δεινοθηρίου της Λέσβου κατασκευάσθηκε με βάση τα ευρύματα που αποκαλύφθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1999 από τις ερευνητικές εργασίες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου στην περιοχή του Γαβαθά. Ειδικότερα, βρέθηκαν η κάτω γνάθος με τα μασητικά δόντια του ζώου και τα οστά που συνέδεαν αυτήν με το κρανίο του ζώου. Το εύρημα βρισκόταν μέσα σε λιμναία ιζήματα, τα οποία σκεπάστηκαν από ηφαιστειακά στρώματα που περιέχουν απολιθωμένους κορμούς.

Οι παλαιοντολόγοι που μελέτησαν το απολίθωμα έβγαλαν το συμπέρασμα πως ανήκει σε προβοσκιδωτό, δηλαδή σε ζώο της ομάδας που περιλαμβάνει και τους σημερινούς ελέφαντες. Μετά από τον καθαρισμό του απολιθώματος και τη σύγκρισή του με απολιθώματα από πρωτόγονα ζώα, διαπιστώθηκε ότι ανήκει σε ζώο της οικογένειας των δεινοθηρίων, και, συγκεκριμένα, σε Προδεινοθήριο. Το Προδεινοθήριο του Γαβαθά συγκρίθηκε με Προδεινοθήρια από άλλες χώρες της Ευρώπης και βρέθηκε ότι είναι πιο πρωτόγονο από αυτά. Προέκυψε τελικά το συμπέρασμα πως το ζώο αυτό έζησε πριν από 18,4 -19 εκατομμύρια χρόνια.

Η ανακάλυψη του απολιθώματος του Προδεινοθηρίου στο Γαβαθά της Λέσβου είναι πολύ σημαντική επειδή:

1. το απολίθωμα αυτό είναι ένα από τα παλαιότερα απολιθώματα σπονδυλωτών ζώων που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα,

2. η ύπαρξη του απολιθώματος σε ιζήματα κάτω από τα πρώτα ηφαιστειακά πετρώματα της Δυτικής Λέσβου υποδηλώνει ότι το ζώο ήταν ένας από τους κατοίκους του υποτροπικού δάσους που υπήρχε στη Λέσβο πριν από τις ηφαιστειακές εκρήξεις που το απολίθωσαν,

3. αποτελεί το παλαιότερο απολίθωμα της ομάδας των δεινοθηρίων στην Ευρώπη και

4. με το εύρημα αυτό αποδεικνύεται η μετακίνηση των δεινοθηρίων από το χώρο προέλευσής τους, την Αφρική, προς την Ευρώπη μέσω της Μικράς Ασίας -Ελλάδας, πριν από περίπου 19 εκατομμύρια χρόνια.