Εντυπωσιακούς ιστάμενους απολιθωμένους κορμούς σεκόιας συναντά ο επισκέπτης στο Πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους. Οι διατηρημένοι ιστάμενοι απολιθωμένοι κορμοί εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη με την άριστη διατήρηση των χαρακτηριστικών του ξύλου και τα εντυπωσιακά τους χρώματα.

Ο ιστάμενος απολιθωμένος κορμός Νο 42 αποτελεί προγονική μορφή σεκόιας που ανήκει στο είδος Taxodioxylon gypsaceum. Εμφανίζεται με καλά διατηρημένα τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του ξύλου, όπως η εξωτερική επιφάνεια του κορμού και οι αυξητικοί δακτύλιοι. Εντυπωσιακές είναι οι εναλλαγές των χρωματικών αποχρώσεων, που παρουσιάζει. Το ύψος του κορμού είναι 2,52m και η περίμετρος του 3,75m. Στη θέση αυτή του Πάρκου φαίνεται ότι υπήρχε ένα πυκνό δάσος από δέντρα Σεκόιας, το οποίο αποκάλυψαν οι ανασκαφικές εργασίες.

Μια εντυπωσιακή συστάδα προγονικών πεύκων στο Πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους.

Οι άριστα διατηρημένοι ιστάμενοι απολιθωμένοι κορμοί που ανήκουν σε προγονική μορφή πεύκου (Pinoxylon paradoxum), της οικογένειας των Πρωτοπευκίδων (Protopinaceae), ανακαλύφθηκαν από τις πρώτες ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους. Σε πρώτο πλάνο ο ιστάμενος απολιθωμένος κορμός Νο 29, με ύψος 2,66m και περίμετρο 2,90m παρουσιάζει ιδιαίτερα έντονα χρώματα και πολύ καλή διατήρηση των χαρακτηριστικών του ξύλου. 
Σε δεύτερο πλάνο διακρίνεται άλλος ένας ιστάμενος απολιθωμένος κορμός Νο 28 κωνοφόρου δέντρου της οικογένειας των Πρωτοπευκίδων, του είδους Πεύκη η παράδοξη (Pinoxylon paradoxum). Έχει ύψος 2,20m και περίμετρο 2,50m. Ανάμεσα στους ιστάμενους κορμούς εντοπίστηκε και κατακείμενος απολιθωμένος κορμός Νο 30 σεκόιας με μήκος 4,90m.

Ο «δίδυμος» απολιθωμένος κορμός προγονικής πεύκης ( Pinoxylon paradoxum) είναι ένας από τους χαρακτηριστικότερους απολιθωμένους κορμούς στην πρώτη διαδρομή στο Πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους.

Ο διακλαδιζόμενος απολιθωμένος κορμός αποτελεί μοναδικό παράδειγμα απολιθωμένου δένδρου του Πάρκου, του οποίου ο ενιαίος ριζικός κόμβος διχάζεται σε δύο ισοδύναμους κλάδους. Ο κορμός ανήκει στην οικογένεια των Πρωτοπευκίδων (Protopinaceae). Το ύψος του είναι 1,40m και η περίμετρος του 4,00m.

Διακρίνεται από έντονες εναλλαγές χρωμάτων και φέρει ευδιάκριτους αυξητικούς δακτυλίους, οι οποίοι μάλιστα σχηματίζουν δύο ή και τρεις διαφορετικές ομάδες. Το στοιχείο αυτό είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του είδους. Διακρίνεται επίσης τμήμα του ριζικού συστήματος του κορμού.
Ένα μεγάλο κομμάτι από τον ένα από τους δύο κλάδους βρίσκεται αποκομμένο δίπλα στον κύριο κορμό.

Στην μεγάλη διαδρομή του Πάρκου του Απολιθωμένου Δάσους με θέμα «Περπατώντας στο Δάσος της Σεκόιας», συναντώνται εντυπωσιακές συστάδες απολιθωμένων κορμών δένδρων που ανήκουν στην οικογένεια της Σεκόιας, που έχουν απολιθωθεί στη φυσική τους θέση  όπου αναπτύσσονταν πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια. Ανάμεσα τους ξεχωρίζει ο πορφυρόχρωμος απολιθωμένος κορμός Νο 51. Κοντά στη βάση του βρίσκεται ένα μεγάλο κλαδί  δένδρου του φαίνεται να έχει αποσπαστεί από κάποιο άλλο μεγάλο κορμό, το απολίθωμα Νο 52.

Πρόκειται για ένα ιστάμενο κορμό κωνοφόρου δένδρου με ύψος 2,65 μέτρα και 3 μέτρα περίμετρο, με εντυπωσιακά πορφυρά χρώματα, ευδιάκριτους αυξητικούς δακτυλίους και άριστη διατήρηση των μορφολογικών γνωρισμάτων και της δομής του ξύλου.

Ο κορμός πιθανολογείται ότι ανήκει στην οικογένεια των Ταξοιείδων, στο είδος Taxodioxylon gypsaceumI, που αποτελεί προγονική μορφή του σημερινού δένδρου Σεκόιας.

Στη βάση του κορμού εμφανίζεται ένα μεγάλο κλαδί κωνοφόρου δένδρου (απολίθωμα Νο 52) που μάλλον έχει αποσπαστεί από παρακείμενο μεγάλο δένδρο κατά τη διαδικασία της κάλυψης των φυτών από τα υλικά των ηφαιστειακών εκρήξεων.

Πίσω από τον κορμό βρίσκεται ένα ακόμη μικρότερο απολιθωμένο κλαδί, που μάλλον προέρχεται από τον κορμό Νο 51 το οποίο έσπασε από την μεγάλη ταχύτητα των πυροκλαστικών υλικών που κάλυψαν όλη την περιοχή και προκάλεσαν την απολίθωση.

Ένα από τα εντυπωσιακότερα απολιθωμένα δένδρα του Πάρκου του Απολιθωμένου Δάσους συναντάται στην κύρια διαδρομή με θέμα «Περπατώντας στο Δάσος της Σεκόιας», στην οποία μπορούμε να θαυμάσουμε δένδρα Σεκόιας ηλικίας 20 εκατομμυρίων ετών απολιθωμένα στη φυσική του θέση, ο ιστάμενος κορμός σεκόιας Νο 54.

Πρόκειται για ένα γιγάντιο ιστάμενο απολιθωμένου κωνοφόρου δένδρου με εντυπωσιακά χρώματα ο οποίος περιβάλλεται από πυροκλαστικά πετρώματα. Ο κορμός φθάνει τα 2,90 μέτρα ύψος και 6,70 μέτρα περίμετρο. Αποτελεί μια προγονική μορφή Σεκόιας που ανήκει στο είδος Taxodioxylon gypsaceum. Στο εσωτερικό του κορμού παρατηρούνται ευδιάκριτοι αυξητικοί δακτύλιοι και άριστη διατήρηση των μορφολογικών γνωρισμάτων και της δομής του ξύλου. Έχει διατηρηθεί το κατώτερο τμήμα του κορμού και στην βάση του μπορούμε να διακρίνουμε το ριζικό του σύστημα, η ύπαρξη του οποίου μας διαβεβαιώνει ότι ο κορμός έχει απολιθωθεί στην φυσική του θέση.

Ένας εντυπωσιακός απολιθωμένος κορμός Πεύκης, υποδέχεται τους επισκέπτες στην έναρξη της περιήγησης τους στο Πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους.

Ο κορμός περιβάλλεται από πυροκλαστικά υλικά που δημιούργησαν ηφαιστειακές εκρήξεις που κάλυψαν την βλάστηση της περιοχής πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια.

Ο κορμός βρίσκεται στην αρχική θέση ανάπτυξής του και χαρακτηρίζεται από έντονους χρωματισμούς και άριστη διατήρηση των εξωτερικών και εσωτερικών μορφολογικών γνωρισμάτων του ξύλου.

Πρόκειται για έναν αντιπροσωπευτικό απολιθωμένο κορμό κωνοφόρου δένδρου και πιο συγκεκριμένα για το είδος Πεύκη η παράδοξη (Pinoxylon paradoxum), που ανήκει στην οικογένεια των πρωτοπευκίδων.

Ο κορμός με ύψος 1 μέτρο και περίμετρο 2,30 μέτρα, χαρακτηρίζεται από την άριστη διατήρηση των εσωτερικών δομών του ξύλου, όπως οι εντυπωσιακοί αυξητικοί δακτύλιοι και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του κορμού.

Τα εντυπωσιακά χρώματα στο εσωτερικό του κορμού οφείλονται κυρίως σε ιχνοστοιχεία μεταλλικών στοιχείων που περιέχονται στα πυριτικά διαλύματα που προκάλεσαν την απολίθωση του κορμού.

Στο ανώτερο τμήμα του Πάρκου του Απολιθωμένου Δάσους συναντάμε συστάδες προγονικών πεύκων. Ένα από απολιθωμένα δένδρα με τα εντυπωσιακότερα χρώματα αποτελεί ο απολιθωμένος κορμός Νο20. Πρόκειται για το κατώτερο τμήμα του κορμού και το ριζικό κόμβο ιστάμενου απολιθωμένου κορμού πρωτοπευκίδας. Οι έντονοι χρωματισμοί από το βαθύ πορφυρό μέχρι το κίτρινο και το λευκό, το καλά διατηρημένο ριζικό σύστημα και οι ευδιάκριτοι αυξητικοί δακτύλιοι χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο απολίθωμα. Οι χρωματισμοί του απολιθωμένου κορμού οφείλονται σε οξείδια διαφόρων μεταλλικών στοιχείων (σιδήρου Fe, χαλκού Cu, μαγγανίου Mn, κλπ.) τα οποία περιέχονται στο υδροθερμικό διάλυμα που προκάλεσε την απολίθωση του κορμού.

Οι συστάδες πρωτοπευκίδων στο Πάρκο αποτελούν μια διεθνή μοναδικότητα καθώς εδώ βρίσκεται η θέση που για πρώτη φορά ταυτοποιήθηκε το είδος αυτό. Κατά τις πρόσφατες εργασίες για την ανάδειξη των απολιθωματοφόρων θέσεων στο Πάρκο, δημιουργήθηκαν νέες ξύλινες περιφράξεις προστασίας, με στόχο το απολίθωμα να αναδεικνύεται καθώς προβάλει μέσα από τα ηφαιστειακά πετρώματα στο φυσικό του περιβάλλον.

Κατηφορίζοντας προς τη μεγαλύτερη περιπατητική διαδρομή του πάρκου του Απολιθωμένου Δάσους, ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να περπατήσει στο «Δάσος της Σεκόιας», που υπήρχε στην περιοχή πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια. Εκεί, βρίσκονται οι μεγαλύτεροι κορμοί κωνοφόρων δέντρων σε ολόκληρο το πάρκο!

Στο βάθος της μικρής κοιλάδας που διασχίζει το Πάρκο, μια εντυπωσιακή συστάδα κωνοφόρων δένδρων παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς είναι ο ιστάμενος απολιθωμένος κορμός κωνοφόρου δένδρου που εχει διατηρηθεί στην αρχική θέση αναπτυξης του όπως δείχνει το τμήμα από το ανώτερο ριζικό σύστημα που έχει αποκαλυφθεί. Ο κορμός παρουσιάζειι εξαιρετική διατηρηση και φέρει έντονους χρωματισμούς που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Το ύψος του φθάνει το 1.80 μέτρα.

Ξεκινώντας την ανακάλυψη του Απολιθωμένου Δάσους μέσα από την πρώτη περιπατητική διαδρομή «Ανακαλύπτοντας το Απολιθωμένο Δάσος των Κωνοφόρων», ο επισκέπτης έχεις την ευκαιρία να θαυμάσει εντυπωσιακά απολιθώματα.

Ένα από αυτά τα απολιθώματα αποτελεί και ο απολιθωμένος κορμός Νο8. Πρόκειται για το κατώτερο τμήμα και το ριζικό κόμβο ιστάμενου απολιθωμένου κορμού πλατύφυλλου δένδρου.
Οι έντονοι χρωματισμοί, το άριστα διατηρημένο ριζικό σύστημα και οι έντονοι αυξητικοί δακτύλιοι, μεγάλου πάχους, στο εσωτερικό του τμήμα, χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο απολίθωμα.

Οι έντονοι χρωματισμοί του απολιθωμένου κορμού δεν σχηματίζονται με τον φυσικό χρωματισμό του ξύλου αλλά οφείλονται σε οξείδια διαφόρων μεταλλικών στοιχείων (σιδήρου Fe, χαλκού Cu, μαγγανίου Mn, κλπ.) τα οποία περιέχονται στο υδροθερμικό διάλυμα που απολίθωσε τον κορμό.

Εξαιτίας των πρόσφατων εργασιών για την ανάδειξη των απολιθωματοφόρων θέσεων στο Πάρκο, απομάκρυνε τα προστατευτικά τοιχεία και δημιουργήθηκαν νέες ξύλινες περιφράξεις προστασίας, με στόχο το απολίθωμα να φαίνεται στον φυσικό του περιβάλλον.

Το συνολικό μήκος του κορμού που έχει αποκαλυφθεί από τη φυσική διάβρωση και τις εργασίες ανάδειξης του είναι 4,55 μέτρα και η διάμετρος του 1,20 μέτρα.

Πρόκειται για νέο είδος δένδρου που προσδιορίστηκε για πρώτη φορά στο Πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου. Το νέο είδος Tetraclinoxylon velitzelosii, ανήκει στην οικογένεια των Κυπαρισσίδων, στην οποία ανήκουν τα σύγχρονα είδη κυπαρισσιού.

Ο κορμός έχει σπάσει στη βάση του, με αποτέλεσμα δίπλα του να βρίσκεται το ανώτερο τμήμα του κορμού σπασμένο σε δύο μεγάλα κομμάτια.

Ο απολιθωμένος κορμός διατηρεί εμφανή τα αρχικά χαρακτηριστικά του ξύλου γεγονός που οδήγησε στην αναγνώριση του είδους. Ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει ευδιάκριτα γνωρίσματα του δένδρου όπως η επιφάνεια του κορμού και οι αυξητικοί δακτύλιοι.

Οι εργασίες ανάδειξης του μεγαλύτερου ιστάμενου απολιθωμένου κορμού στον κόσμο ολοκληρώθηκαν, αποκαλύπτοντας στα μάτια του επισκέπτη την εντυπωσιακή εικόνα του γιγάντιου κορμού που περιβάλλεται από στρώματα ηφαιστειακής στάχτης.

Ο κορμός ανήκει σε ένα είδος προγονικής σεκόιας και έχει αποκαλυφθεί σε ύψος 7,20 m ενώ η περίμετρος του είναι 8,58 m. Το είδος Τaxodioxylon albertense, αποτελεί πρόγονο της σεκόιας της αειθαλούς Sequoia semprevirens, που συναντάται σε εθνικά πάρκα στην Καλιφόρνια και το Όρεγκον.

Oι εργασίες συντήρησης και συγκόλλησης μικρών θραυσμάτων, ο καθαρισμός και η αισθητική αποκατάσταση των πλήρως αναστρέψιμων επεμβάσεων έδωσαν ιδιαίτερη αίγλη στο μοναδικό αυτό μνημείο της φύσης.

Η ανάδειξη της απολιθωματοφόρας θέσης απομάκρυνε τα προστατευτικά τοιχεία και την περίφραξη από το απολίθωμα, κατασκευάσθηκε δίκτυο αποστράγγισης από τα όμβρια και δημιουργήθηκαν νέες ξύλινες περιφράξεις προστασίας.

Μια συστάδα απολιθωμένων δένδρων σεκόιας στο βάθος της κοιλάδας του Πάρκου εντυπωσιάζει τους επισκέπτες
Σε πρώτο πλάνο βλέπουμε ένα εντυπωσιακό ιστάμενο απολιθωμένο κορμό προγονικής μορφής σεκόιας (Νο 41) o οποίος ήλθε στο φως από την φυσική διάβρωση αλλα και τις εργασίες ανάδειξης και συντήρησης των απολιθωματοφόρων θέσεων του Πάρκου που διενεργεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου.

Το ανώτερο τμήμα του κορμού, έχει σπάσει και βρίσκεται δίπλα στο κατώτερο τμήμα που βρίσκεται στη φυσική θέση ανάπτυξης του και περιβάλλεται από στρώματα ηφαιστειακής στάχτης.
Εντυπωσιάζουν τα χρώματα του και εμφανίζει καλή διατήρηση των χαρακτηριστικών. Ο απολιθωμένος κορμός διατηρεί σε άριστη μορφή τη δομή του ξύλου και είναι ευδιάκριτοι οι αυξητικοί δακτύλιοι. Το ανώτερο τμήμα του κορμού έχει μήκος 2,50 μέτρων και το κατώτερο τμήμα του κορμού που εμφανίζεται στη φυσική θέση ανάπτυξης του, έχει ύψος 63 εκατοστά.

Πίσω του διακρίνεται ένας εμβληματικός απολιθωμένος κορμός του Πάρκου, ο Νο 40 ιστάμενος απολιθωμένος κορμός σεκόιας ύψους 4,50 m με περίμετρο 3,70 m. Πρόκειται για νεαρό άτομο του είδους Taxodioxylon gypsaceum , προγονική μορφή σεκόιας. Το είδος Taxodioxylon gypsaceum μαζί με το είδος Τaxodioxylon albertense, αποτελούν πρόγονο της σεκόιας της αειθαλούς Sequoia semprevirens, που συναντάται σήμερα σε εθνικά πάρκα στην Καλιφόρνια και το Όρεγκον.

Οι εργασίες ανάδειξης των απολιθωμένων κορμών ολοκληρώθηκαν, αποκαλύπτοντας μια συστάδα δένδρων σεκόιας που έζησε στην περιοχή του πάρκου πριν 18,5 εκατομμύρια χρόνια και απολιθώθηκε στην θέση αναπτυξής της.

Οι πρόσφατες εργασίες ανάδειξης των απολιθωματοφόρων θέσεων στο Πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους στη θέση Κύρια Απολιθωμένη, οδήγησαν στην ανασύσταση ενός εντυπωσιακού απολιθωμένου κορμού καρποφόρου δένδρου, τα θραύσματα του οποίου βρέθηκαν κατά τις εργασίες διάνοιξης ενός μονοπατιού, μέσα σε εδαφικό ορίζοντα.

Οι προσεκτικές εργασίες που ακολούθησαν περιλάμβαναν την συλλογή των θραυσμάτων, τον καθαρισμό και την ταύτισή τους, ενώ σύντομα εντοπίσθηκε το κατώτερο τμήμα του κορμού σκεπασμένο από τον ίδιο εδαφικό ορίζοντα.

Η ανασκαφή που ακολούθησε στην θέση αυτή αποκάλυψε ένα τμήμα του ιστάμενου απολιθωμένου κορμού στην θέση ανάπτυξης του. Στο εσωτερικό του κορμού υπήρχε σημαντική ποσότητα πυροκλαστικού υλικού, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στον κορμό του δένδρου υπήρχε ανοιχτή κοιλότητα που γέμισε με ηφαιστειακά υλικά πριν την απολίθωση.

Με μεγάλη προσοχή οι συντηρητές του Μουσείου προχώρησαν στην ανασύσταση του κορμού με την συγκόλληση των τμημάτων που βρέθηκαν στην θέση αυτή, δημιουργώντας ένα νέο σημαντικό τεκμήριο της απολιθωμένης χλωρίδας.

Ο απολιθωμένος κορμός αποκαλύφθηκε από τη φυσική διάβρωση και τις εργασίες ανάδειξης και διαμόρφωσης των απολιθωματοφόρων θέσεων.

Πρόκειται για το είδος Taxodioxylon gypsaceum προγονικού είδους της σύγχρονης Σεκόιας (Coastal Redwood) που φύεται στις δυτικές ακτές των Η.Π.Α..

Ο απολιθωμένος κορμός διατηρεί σε άριστη μορφή τη δομή του ξύλου και είναι ευδιάκριτοι οι αυξητικοί δακτύλιοι. Τα τμήματα του απολιθώματος εμφανίζουν εντυπωσιακά χρώματα, σε όλο τους το μήκος που οφείλεται κυρίως σε οξείδια σιδήρου που χρωμάτισαν το πυριτικό ρευστό που προκάλεσε την απολίθωση.